Skutek nowatorskiego budynku w pracy - za mały, ciasny pokój na wiele osób, bez okien i otworów wentylacyjnych, wszystko miało opierać się o supernowoczesną centralnie sterowaną klimę… która została wadliwie zaprojektowana i całkowicie nie działa. Oddycha się powietrzem wielokrotnie używanym. No i siła wzajemnego zarażania jest ogromna.
W grudniu lekkie przeziębienie. Lekkie. W okolicach nowego roku dopadła mnie super-zaraźliwa (zachorował każdy, kto się zetknął) wirusówka. Wyjście z niej zajęło mi miesiąc. W końcu stycznia, idiota, który uznał za konieczne przyjść i “podzielić się” silną grypą znów mnie zaraził. Tydzień z temperaturami wieczorami ponad 40C (a nad ranem spadek do 35.8C). Na tle grypy wdało się zapalenie ucha wewnętrznego. Umiarkowane, ale spowodowało porażenie nerwów twarzowych i początki zapalenia błędnika. WADA WADĄ, ale tu sytuacja była krytyczna i dostałem m.in. końską dawkę hydrokortyzonu. Powoli, bardzo powoli wychodzę na prostą. Jeśli nie będzie dodatkowych komplikacji są szanse, że za dwa tygodnie będę mógł zacząć (tak, niestety: ZACZĄĆ!) treningi. Dobra wiadomość: w trakcie chorób straciłem na wadze 10 kilo.
A teraz pytanie: ma ktoś pomysł jak przy 3-miesięcznym opóźnieniu poprowadzić trening, żeby przynajmniej na koniec tego sezonu być w stanie wisieć w mastersach w ogonie (ale nie dać się urwać)? Czy już ten sezon spisać 100% na straty i od razu szykować się na 2016?
i tyle też jest pewnie trenerów na swiecie co ludzi 
bardziej powaznie podchodząc do tematu to nie powinno być tak zle z tymi ogonami przypominam iż zawodowcy zazwyczaj odstawiają rower nawet na miesiąc na kołku więc nie jest tak zle. Regresu formy z poprzednim sezonem bym się nie spodziewał raczej az tak zle nie będzie za to problem pojawi się pewnie z progresem i tu nie liczył bym na cuda. Oczywiście to moje subiektywne odczucie oparte na własnym organizmie kilka lat temu kiedy w zimę miałem rozbrat prawie 4 miesięczny z rowerem a mimo to potrafiłem nawiązać do formy z poprzedniego roku nauczyło mnie to ze zima jest najważniejsza w całym okresie przygotowawczym i więcej tego błedu nie popełniłem. Jako ze u ciebie jest to dopiero 2 miesiące był bym bardziej optymistycznie nastawiony 
Najwazniejsze jest zdrowie i zdrowy rozsądek apeluje o spokój, początki będą ciężkie ale w lato powinno być już oki. Zaczerpnął bym rady bardziej doświadczonych kolegów w temacie na pewno Lucjan czy maf ci pomogą mają ogromną wiedzę. Zresztą twój zasó wiedzy Doktorze pewnie tez jest nie mały.