W końcu zapowiadany od pewnego czasu temat.
Wymagania:
To chyba tyle. Do dzieła 
Nie mogę się doczekać tego co stworzycie na tym dzikim zachodzie 
jakaś taka pozytywna energia i zniecierpliwienie jak za dzieciaka kiedy kończyło się czytać książkę Wiesława Wernica o dzikim zachodzie, i już myślało się jak i gdzie dorwać kolejną, albo jak u Hammonda banan na twarzy na wieść, że kolejna wyprawa to Ameryka Północna 
PIękne to to nie będzie, poza widokami
Research jaki musiałem tu zrobić starczyłby na Tour Vueltę i Giro razem wzięte. A i tak im dalej wyścig będzie dziwniejszy. Może jakbym nie uparł się na jeden etap w Colorado to wyglądałoby bardziej elegancko, ale cóż. Wiadomo, musi być rzeź 
Chyba wszystko mi się spina, więc zaczynam produkcję.
U mnie jest trochę kombinowania z “kalendarzem” i dniami przerwy. Pewnie wypadną w środku tygodnia, a nie standardowo w poniedziałki, jeśli chcę dojechać tam gdzie chciałem. A to oznacza wydłużony 3ci tydzień
Na ten moment wychodzi układ 7+6+8 
No dobrze, mi jednego stqnu brakuje, ale zamienię taki etapik ucieczkowy w Utah:
Będzie zamiast tego sprinterska potyczka na północnym skraju Arizony
I wyścig się spina, patrząc na profile i nachylenia nawet wyszło bardziej “europejsko” niż się spodziewałem. Tylko wysokość momentami ciekawe i mamy sprinterskie mety prawie na poziome Stelvio albo Galibier
Skoro to wyścig amerykański to spodziewałem się wysokości w stopach, a długości w milach
Mi wyszła bardziej Vuelta niż Tour, trasa pod Induraina
8 stanów zaliczone, tylko muszę gdzieś jeszcze pourywać z 60km
Mi z kolei wyszło dość krótko, bo jakieś 3400.
Za to muszę prosić o dyspensę na etap 276km, bo głupio robić start albo metę w polu… To plaskacz, więc jakoś się chłopaki przewiozą co nie?
Uuu. Jak taki długi płaskacz to ja widzę protest zawodników jak na 19 etapie Giro 2020
Start ostry może być w polu
Boże co za marudy…
Skróciłem do 269 ale za karę będzie parę mil po interstate
Dzięki uprzejmości kolarzy na Vuelcie mogłem trochę porysować i szykuje się najbardziej randomowa trasa ever Zaplanowane wcześniej start i meta i może jakieś 2-3 finisze, a reszta w stylu “co się nawinie” Ale dzięki temu dużo ciekawych miejsc, o których nie miałem pojęcia odwiedzone
Chyba do końca miesiąca. Nigdzie się nie śpieszy.
Maluję te etapy i na tym rwgps to tak wyglądało przyzwoicie trudno a tu 5xHC… No nie będzie lekko
A, i będzie Etna
+1…
Ladies and gentleman it’s hardcore time!
Let’s take a tour of the west coast, and NOT take a car.
Etap 1: Las Vegas (NV) - Las Vegas (NV), TTT, 19km
Oczywiście nie można się było spodziewać niczego innego
Zaczynamy wieczorną czasówką drużynową aby móc w pełni podziwiać cały Strip.
Etap 2: Victoriaville (CA) - Santa Monica (CA), płaski, 199km
Czeka nas dość długi transfer do startu, można więc trochę opóźnić start, by meta wypadła jakoś wieczorem w świetle zachodzącego słońca nad Santa Monica Pier.
Etap 3: Corona Del Mar (CA) - Mount Palomar (CA), górski, 194km
Etap 4: Thousand Oaks (CA) - Malibu (CA), górski, 175km
Tym razem na plaży skończymy, ale zanim tam dojedziemy parę niby niewysokich a jednak bardzo wymagających ścian. Kaniony wybrzeża w okolicach Malibu są nie w kij dmuchał i co najważniejsze mają w większości wyasfaltowane drogi w dwie strony (co nie jest tak oczywiste w stanach bez dostępu do oceanu…) Najtrudniejsze są zawsze początki podjazdów, potem już idzie.
I finisz po raz ostatni nad oceanem przy kolejnym molo. Odtąd oceanu już nie ujrzymy.
Etap 5: Wasco (CA) - Madera (CA), płaski, 197km
Pierwszy z transferów Doliną Kalifornijską. Kalifornia jest wdzięcznym terenem do robienia wyścigów bo można zrobić “wszystko”. A jak ma być płasko, to będzie tak płasko jak tylko da się zwalcować.
Etap 6: San Francisco (CA) - Mount Umunhum (CA), górski, 161km
Byliśmy w okolicach LA, pora na SF. Startujemy z centrum, by zahaczyć (oczywiście) o Golden Gate, ale jedziemy na południe półwyspu.
Etap 7: Hollister (CA) - Laguna Seca Raceway (CA), pagórkowaty, 186km
Pora na etap dla ucieczki, im bliżej mety tym bardziej piłokształtnie a na deserek pierwsze zderzenie z amerykańskimi wyścigami - legendą wyścigów torowych czyli Laguna Seca. Docierając do mety trzeba pokonać tor w drugą stronę niż samochody, co oznacza m.in. podjazd pod Corkscrew. Dwóch wyścigów raczej nie będzie ale walka o etap powinna być przednia.
Etap 8: Sacramento (CA) - Redding (CA), płaski, 269km
Kolejna okazja dla sprinterów, ciąg dalszy Doliny Kalifornijskiej. Ucieczka raczej nie zdzierży takiej dawki asfaltu, plus aż trzy premie to danie główne dla walki o zieloną koszulkę.
Etap 9: Weed (CA) - Etna (CA), górski, 199km
Można powiedzieć, że na koniec pierwszego tygodnia mamy etap iście królewski. Na każdym TdF byłaby to prawda, tutaj, no zobaczymy Jesteśmy w Ggórach Kaskadowych i czeka nas pięć potężnych gór w cieniu Mount Shasta.
Ciąg dalszy jutro.
Rewelacja 
.
Dzięki, niestety im dalej tym bedzie bardziej “amerykańsko”. Najchętniej bym sie z Kaliforni nie ruszał bo dalej dzicz, szutry i interstate’y. Pod tym względem GT na Wschodzie będzie o niebo łatwiejsze do zorganizowania.
Teraz też już mogę sprzedać nieocenione źródło informacji czyli https://pjammcycling.com/ bez tej strony nie byłoby tego wyścigu albo research i tak gigantyczny trwałby ze trzy razy dłużej.
O Malibu może zahaczą kolarze podczas IO za 5 lat. Start i meta są zaplanowane przy Gloria Molina Grand Park, a stamtąd daleko nie jest.
